Здраво за готово
ги зеде моите зборови
над кои бдеев
од сомнеж во нивната сила.
Да се борат.
Да преживеат.
Да те допрат.
Да направат промена.
Колку сакав
да отвориш простор
под твојата рака за мене.
Замислував како
ми ги земаш прстите меѓу твоите
и пријатно молчиме...
или се губиш во стихот
со вознемирено дишење.
Долго време
размислував за се
што можеше да предизвикаат
тие зборови
кои паднаа во бездејствие
по вашата средба.
