За Неа

Ти беше таа која од секогаш
ни ги потсекуваше крилата
и порано ова го сфаќав
страшно и трагично мислејќи дека
ми го засекуваш видикот,
но ти само сакаше да знаеме
до каде да земаме замав.

Тешко ми е
кога ќе помислам дека
не сум те сфатила до крај
и потрошив време
во кое можев
повеќе да сакам.

И се почна од раката.
Се уште треперам
кога ќе се сетам како ја читаш
таа, на омилениот твој.
Треперам на
поддршката од раката!
Треперам на твојот глас
кој знае да ги изусти
вистинските зборови!

Крадец на сонот

Во миг ќе се вивнам
кон друг крај
додека седам во темнината
и чекам некој знак.
Те чекам тебе,
не можам да заспијам...

Ќе летам на запад
но ќе изгревам кај тебе,
па одвреме на време
ќе те задевнам
за да знам дека си тука
и да те потсетам дека ме има.

Ми го украде сонот.
Баш сега кога е тивко
го направи немирно.
Кога околу нема никој,
а сама јас не сум...

Ќе ми се искраднеш
низ насмевка на момент,
за нешто што било
и допрва што иде.
За сонот да ми го земеш
и будна да сонувам.
Да можам да те напишам.