Премногу блиску
преку рамото
го имам
изминатиот пат.
И сликата на која
пресреќна седам
до твоето столче
во дворот.
Секогаш ме
прашуваа,
а сите знаеја....
Па тој е многу
внимателен
и културен сум
рекла.
Не ме изненади,
ништо не сум
излажала.
Се прашувам само
како тоа главче
меѓу двете
прцлиња
можеело да знае
за внимателност?!
И можеби
некаде сеуште се
зачувани
тие искрени
детски тајни
да сонувам
со отворени очи
а ти да бидеш
отспротива.
No comments:
Post a Comment